In juni hebben we onze allertrouwste en liefste hond Boris laten inslapen...het lukt hem niet om na al die trouwe jaren zijn nieuwste kwaaltjes te overwinnen en had er geen zin meer in . . . 

. . . maar het was zo'n lieve hond, die heeft nog niet 1x zelfs z'n lip maar opgetrokken naar ons, met die stoer grote kop van 'm...

En kon echt alles met 'm doen, hij vond het allemaal best (of anders vertrok ie gauw naar 1 van z'n kuilen en mafte hij lekker de dag door) . . . 

 . . . we hebben hem dan ook op een heel mooi plekje onder een grote boom begraven waar hij lekker in de schaduw zijn rust zal vinden.

Als laatste klusje heeft hij Papa nog meegeholpen met het maken van het kippenhok ... 

. . . rust zacht lieve Boris, we zullen je nooit vergeten . . .